Wooldstraat 9

Mei 1881: Vergunning Johannes Theodoor Balink (1837 – 30-04-1894) 
Zijn weduwe Jacoba Grada Aleida Balink-Reirink hertrouwde in 1896 met Gerrit Iding. (1868-1938) 
Op 19 december 1927 kwam de vergunning op naam van Johanna Maria Jacoba Balink (geb.1879, oudste dochter J.Th. Balink.
Op 14 juli 1948 kwam de vergunning op naam van Johannes Henricus Balink (geb.1921 te Waalwijk) 
Op 7 augustus 1952 kwam de vergunning op naam van mej.M.G.J.Balink.
In 1954 is geprobeerd bij de gemeente de vergunning over te schrijven op naam van mevr.Konings-ten Dolle, maar dit ging echter niet door, daar zij reeds achterliggend een cafe exploiteerde, nml. cafe Konings, Markt 10.
Op 1 november 1954 kwam de vergunning op naam van mevrouw J.Walvoort-ten Haken. (De heer en Mevr.Walvoort) 
Per 1 januari 1967 kwam de vergunning op naam van de heer B.J.Kiekebosch, opgevolgd door C.H.Maurits. 
16 december 1968 is het Hotel gesloten
Tot afbraak 1969 bleef het eigendom van Mevr. D.W.Konings-ten Dolle. 

Johannes Theodoor Balink was tevens bode.
De heer Balink bezorgde boodschappen en pakjes voor Amsterdam en verzorgde dus eigenlijk de post van Winterswijk naar de “rest” van het land.
Als hij dan weg ging werd er “opgescheld” ( hij ging met de bel rond), en
riep
„Wee pekskes en breev’n te bezorgen hef veur Amsterdam, bodde Jan Balink geet morgen om …. uur weg”.

RED ROOSTER CLUB
03 JULI 1963
Zie Jongerenclubs- Beatclubs

Johannes Bernardus Schuerman
Geb:27-01-1765 Winterswijk
Ovl:31-07-1845 Winterswijk
Part:  Hermina Aleida ter Baack

Johannes Henrikus Schuurmans
Geb:26-03-1798 Winterswijk
Ovl:02-07-1875 Winterswijk

Johann Heinrich Reiring
Geb: 30-06-1844 Zwillbrock
Ovl: 12-06-1917 (72)
Echtg: 22-02-1876
Bernardina Josephina Johanna Eijsink  (dochter van zus Johannes Hendrikus Schuurmans)
Geb: 04-02-1852 Haaksbergen
Ovl: 30-06-1921 Winterswijk

Henrie Bernardus Johannes Reiring
Geb:24-12-1882 Winterswijk
Ovl:27-08-1950 Winterswijk
Echtg: 12-09-1912 Goor
Maria Hendrika te Doeschate
Geb: 22-05-1884 Goor
Ovl: 11-09-1975 (91)

Jan Joseph Maria Reiring
Geb; 22-03-1917
Ovl: 04-08-1987
Echtg: 11-06-1955
M.E.W. Kröger
Geb:26-12-1925
Ovl: 07-08-2018

In 1648 zou er al een logement zijn geweest (zie o.a.tekening Jan de Beyer 1743)


1911: Grote verbouwing. Opening 9 november 1911

In 1942 verdween de doorgang naar achteren.
Drie generaties Reiring hebben op Hotel Stad Munster gezeten. De laatste was J.J.M.Reiring
In 1979 werd Hotel verkocht aan de WBC (Winterswijkse Bouw Combinatie)
In 1982 heropend: Huurder Logementhouder J.Wentink
In 1986 Huurder: G.Wolbrink

Voorheen lokatie oude Synagoge

Jaren ’20

29 november 1924: B.te Hennepe
Is dit Bernardus te Hennepe (1885-1965)- Janna Wilhelmina Grotenhuis (1882-1964) ?
Opening Hotel Centraal

16 mei 1931: Gerardus Arpink (29-03-1899 Eemnes- 07-03-1971 W’wijk)
Echtgenote: Gertrud Bernardina Theben
18 juli 1958: Josef Gerardus Arpink
01 februari 1968: E.J.Kienhorst
Plm.1987: van den Berg ( 3jr)
1990: Vermeulen (faillissement 31-07-1994)
1994: Aalders (voorheen slager)
Later Chinese exploitant.

Aantekening:

Het doet toch vreemd aan als men na tien jaar in een plaats komt waar men gewoond heeft. Alles lijkt zo klein en bekrompen, omdat men de ruimte zo gewend is. Niemand van de familie wist dat we komen zouden. Ze keken wel vreemd op toen ze ons zagen. We namen de trein naar Winterswijk, waar mijn broer nog steeds woonde in hetzelfde hotel. Toen wij het hotel binnenstapten, zag hij ons niet, althans herkende hij ons niet, maar zijn zoon Joseph, die toen ook al in de zaak werkte, riep uit: “Daar is oom Dirk en tante Chris”. Nu, mijn broer, die nogal week van aard was, had tranen in zijn ogen. Er waren vele hotelgasten in de zaak, o.a. reporters van dagbladen, die ons toen onmiddellijk vragen begonnen te stellen. De volgende dag was het gedrukt in een van hun kranten, op de voorpagina, met een foto van ons beiden. Het opschrift luidde: OUD-WINTERSWIJKSE CANADEES KWAM ZIJN BROER VERRASSEN. Het zal je gebeuren dat je broer, die je hoog en breed in het verre Canada waant, op een goede dag plotseling voor je neus staat. Zoiets kan tegenwoordig. De Winterswijkse hotelhouder G. Arpink is die belevenis ten deel gevallen. “En ik heb even staan kijken”, zegt hij glimlachend, terwijl hij bij zijn broer en schoonzuster aan tafel gaat zitten. Broer Dirk is in 1947 naar Canada geëmigreerd. Hij heeft het best naar zijn zin, al geeft hij graag toe dat zij de eerste vier jaren behoorlijk hebben moeten ploeteren. Maar je moet daar de moed nooit opgeven zegt de Canadese heer Arpink en hij kan dat met legio voorbeelden aantonen dat hij dat nooit heeft gedaan. Als je twee en twintig jaar jachtopziener bent geweest, dan moet je je niet indenken dat er in Canada zo een job voor je ligt te wachten. Nee, dan moet je letterlijk alles aanpakken wat je aan arbeid geboden wordt. Dat heeft de heer Arpink, die nu 54 jaar is, ook gedaan (…) Nu is de heer Arpink in dienst van de Canadian Pacific Airlines. Hij is niet een top functionaris, maar hij verdient toch genoeg om een trip per vliegtuig van 4 weken naar het oude vaderland te maken. Het gehele gezin heeft inmiddels de Canadese nationaliteit verkregen.
Bron: Oudscherpenzeel.nl

Ook Josef Gerardus Arpink is later (1968) geemigreerd naar Canada

Jan Berend Bluemers
Geb:01-02-1786 Winterswijk
Ovl: 16-05-1864 Winterswijk
Gehuwd:31-12-1810 Winterswijk
Partn: Aleida Christina Maria Schreven (geb:02-02-1778 -ovl.15-10-1835)

Aleida was eerder getrouwd met Harmanus Josephus Groot Meijer (ged.1778-ovl.14-04-1807 Winterswijk)
Hun dochter Anna Geertruij Grootmeijer geb.29-04-1804 trouwde 19-09-1825 met Frans Anton Theodoor Grimmelt geb.08-11-1802 Gescher.
Zijn vader Frans Otto had Hotel Grimmelt in Gescher (sinds 1780-anno 2021 nog steeds- Hotel Zur Krone)

In 1831 zit Jan Berend Bleumers op de Groene Klok
In 1851 zit zoon Gardus Johannes Bluemers (geb. 19-02-1814 -ovl: ) op de Groene Klok, getrouwd in 1840 met Bernardiena Josephina Johanna Meijrink (geb:1817-ovl.14-12-1870)

Rond 1860 kwam Christiaan Hendrik Theodoor Grimmelt (geb.25-05-1831-ovl.22-11-1903) op de Groene Klok. Een zoon van Bernardus Ferdinandus Josephus Grimmelt (geb.1800-ovl.1882) getrouwd 02-05-1825 met Johanna Theodora Bernardina Schreven. (B.F.J. is broer van Frans Anton T. Grimmelt)

Daarna kwamen:
2.Bernard Theodoor Joseph Grimmelt ( 1873-1962) (zoon van)
3.Christiaan Hendrik Theodoor Joseph Grimmelt (1902-1970) (zoon van)
.

Tussen 1860-1870 Grimmelt

De Grimmelt’s

1.Christiaan Hendrik Theodoor Grimmelt (geb.25-05-1831-ovl.22-11-1903)
2.Bernard Theodoor Joseph Grimmelt ( 1873-1962) (zoon)
3.Christiaan Hendrik Theodoor Joseph Grimmelt (1902-1970) (zoon)

Hotel De Klok 

Al in 1578 moet er een logement De Klok zijn geweest. 
De familie Grimmelt kwam uit het Duitse Gescher.
Een v.d. zoons van de fam. Grimmelt trouwde met de dochter van de toenmalige eigenaar van Hotel “De Klok”.
In 1900 werd het Hotel verbouwd en kreeg er een verdieping bij. 
Tijdelijk ging men tot 1902 naar Wooldstraat 8, het grote pand naast Restaurant De Zwaan.
Later zaten hier versch. huisartsen. Nu (2015) de Readshop em een kledingwinkel.
In 1900 was Christiaan Hendrik Theodoor Grimmelt de eigenaar.

Na zijn overlijden in 1903-22 november (direct na verbouwing) opgevolgd door zijn zoon Bernard Theodoor Joseph Grimmelt.(overl.26 mei 1962-88 jaar-getr.met Anna Ellerbeck, overl.14 november 1950-77 jaar.)
In 1933 werd de zoon Christiaan Hendrik Theodoor Joseph Grimmelt de hotelier.(overl.24 februari 1970-67 jaar,- getr.met Maria Bloemen, overl.27 augustus 1965- 64 jaar.)
Het hotel had 28 kamers.
Rechts naast het Hotel stond het Koetshuis/garage van het hotel. 
Later werd dit het museum en weer later schoenenzaak Kappers. Nu (2015) Subway, broodjeszaak.
1970: 1 juni (GESLOTEN)
Het hotel werd in 1972 afgebroken en momenteel (2015) is hier Wibra gevestigd.

Familie Grimmelt van De Klok en Het Museum 

Uit: Freriks Nieuws Special : September 2009

Toen mijn grootouders in 1893 Hotel De Klok overdroegen aan mijn ouders gingen zij wonen in het vroegere woonhuis en kantoor van Notaris Roelvink aan de Satinkplas 1.
Daardoor bleven zij dichtbij en betrokken. Tussen Hotel De Klok en het huis waar mijn grootouders woonden stond een schuur. Die schuur was gebouwd, lang voordat mijn grootouders en mijn overgrootvader in 1900/ -01 het oude Hotel De Klok lieten afbreken en een nieuw hotel bouwden. De schuur werd gebruikt voor het stallen van de koetsen. De paarden gingen naar de stal achter in de tuin. De paardenstal had een grote poort naar een straatje, dat uitkwam op de Spoorstraat. Toen het automobiel zijn intrede deed, werden in de schuur aan de Satinkplas ook de voitures van de gasten ondergebracht.
In de schuur was ook een ruimte met een pomp voor het wassen van het linnen van het hotel. De schuur had een verdieping die gebruikt werd voor de opslag.
In de maanden voor de bevrijding van Winterswijk werden door de geallieerden meerdere bombardementen uitgevoerd op het spoorwegemplacement en ander strategische belangrijke doelen. Een van de bommen trof de schuur naast het hotel. De voorgevel en de binnenkant van het gebouw werden zwaar beschadigd. Ook ontstond er een regen van oranjevlaggetjes en ander materiaal dat buurman Ruepert had ingekocht met het oog op de bevrijding. Hij had het opgeslagen op de zolder van onze schuur. Door deze bom moest na de oorlog een nieuwe schuur worden gebouwd. De gespaarde achtergevel werd hoger opgebouwd zodat twee verdiepingen konden worden gerealiseerd. De nieuwe trapgevel aan de voorzijde werd getekend door architect Lamers uit Winterswijk. Er kwam een nieuw washok en opzij kwam een ingang met een (steile) trap naar de beide verdiepeingen. In de voorgevel werden de muurankers in de vorm van het jaartal van het nieuwbouwjaar 1948 geplaatst. Op  verzoek van mijn opa en naamgenoot Bernard Grimmelt werd daarbij de 9 omgedraaid. 

Zowel mijn vader, Theo Grimmelt, als mijn grootvader, Bernard Grimmelt, waren zeer goede verhalenvertellers. Zij kenden en vertelden vele oude verhalen en “social talk” over vroeger in Winterswijk en omgeving. In de tijd voor radio en tv waren verhalen en anekdoten immers een belangrijke bron van kennis en vermaak.
Mijn grootvader had daarbij ook nog een grote belangstelling voor de lokale geschiedenis. Als wij vroeger thuis kwamen met verhalen uit de geschiedenisles op school, zei hij: “Ga maar eens rustig zitten, dan zal ik je eens vertellen wat in die tijd hier in de omgeving gebeurde.”
Hij vond het belangrijk dat kennis over het oude en oeroude Winterswijk voor later werd bewaard. 
Zo kwam het dat hij vanaf het begin als bestuurslid betrokken was bij de oprichting van het Winterswijks Museum. Hij zorgde ervoor, dat mijn vader aan het museum onderdak verschafte op de twee bovenste verdiepingen van de nieuwe schuur naast Hotel De Klok.

Het koetshuis is gebouwd in 1846 maar werd vernield bij een bombardement voorjaar 1945. Alleen de achtergevel bleef over,
Architect Lamers ontwierp i.c.m. Dhr.Grimmelt een nieuwe voorgevel incl.trapgevel. Deze kreeg eigenlijk het jaartal 1948, maar door Grimmelt werd besloten de 9 ‘om te draaien’ in een 6

Laatste exploitanten:Plm.1970
J.TH.DEGENER EN M.E.H.DEGENER-GRIMMELT (DOCHTER)

Aantekeningen:
De originele Klok is in het bezit van Vereniging Het Museum.

NRC Handelsblad 09 oktober 1971

Met een vroege trein reisden we over Arnhem de Achterhoek in om een dag in Winterswijk en omgeving door te brengen — zomaar een plan dat mij al lang door het hoofd speelde omdat het een streek is waar “westerlingen” te weinig heen gaan. In die – verre uithoek van ons- land neemt Winterswijk een ietwat exclusieve positie in, helemaal aan het eind van een spoorweglus, verscholen in het groen en omgeven door vreemde namen als Corle, Miste, Ratum en Henxel, Huppel en Meddo, dauwdruppels in een fijngespannen net van landwegen. Het was woensdag, marktdag. Op het plein bij de kerk stonden rijen kramen, waar de gulden een daalder waard heet, en in de winkelstraten was het druk van auto’s. Een levendige stad, toch was er in het hart iets van ’n gedrukte stemming te bespeuren, want een van de oudste hotels ter plaatse, vanouds De Klok, in de Wooldstraat, werd juist die dag in ’t openbaar geveild. Overal in Nederland hebben horecabedrijven het moeilijk vanwege de hoog opgeschroefde lasten. De dag schijnt niet ver meer dat wij onze gezelligste hotels en restaurants allemaal kwijt zijn en dat er niets dan onzinnig-dure luxe-motels en Chinese eethuisjes overblijven (afgezien dan van de zelfbedieningszaken). In de Wooldstraat stonden lugubere verhuiswagens klaar en op het aangrenzende pleintje, dat Satinkplas heet stonden stoeltjes triest bijeen —droevig beeld van vergane glorie.
Het hotel zal wel helemaal tegen de rond gaan.

En dat gebeurde een jaar later, 1972

HOTEL GESLOTEN 1 JUNI 1971

Zie ook Verhalen-Grimmelt’s

Twee Schaakgrootmeesters
MAX EUWE 1901-1981
HEIN DONNER 1927-1988

Max Euwe wereldkampioen 1935, 1936,1937Nederlands schaakkampioen 1921-1933 – 1938-1952 en 1955Grootste Nederlandse schaker ooit
Hein DonnerSchaakgrootmeester en drievoudig Nederlands kampioenNederlands schaakkampioen 1954-1957-1958

Tweede wereldoorlog:Lokatie: Hotel De Klok Winterswijk

Hotelgasten:
Max Euwe – 40 jaar
Jan Donner – President van de Hoge Raad – 50 jaar
Zoon: Heintje Donner 14 jaar

In de gesprekken tussen Max Euwe en Jan Donner vertelt Dhr.Donner dat Heintje, zijn zoon ook een beetje schaakt. In de conversatie-zaal van Hotel de Klok is een schaakbord dan ook snel gepakt.
Voor schakend Nederland kan vanaf dat moment deze grond als historische grond beschouwd worden.
Hier heeft de allereerste schaakpartij plaats gevonden tussen twee schaakgrootmeesters, alhoewel Hein nog ‘in de dop’ zit.
Later zullen ze elkander nog vele jaren treffen aan het bord.
Dertien jaar later zal Hein Donner de titel Nederlandse kampioen Schaken van Max overnemen.
In 1955 pakt Max hem weer en de vlgd.Ned.titel Hein weer.
Maar het is allemaal begonnen in Winterswijk

Reactie Hans:
Voor mij persoonlijk blijft er een interessante zaak over aan deze bijeenkomst.
Wat deed Max Euwe (1924 -tijdelijke leraar wiskunde HBS) en Jan Donner in oorlogstijd in Hotel De Klok?
Mij is wel bekend dat Max Euwe actief in het verzet was en dan vooral in voedseltransporten voor onderduikers. (‘Tante Riek’?) en dat Jan Donner actief was in het kerkelijk verzet (‘Tante Riek’?) Heel bijzonder……………………………………