De Brandklok

Deze is na WO2 niet terug gekomen

Vervangen in 1889:

Tekst op de nieuwe Klok:
Besluit Gemeenteraad Winterswijk
20 Juli 1889
E.Haitsma Mulier, Burgemeester
Mr.H.C.Willink
J.G.ten Houten Wethouders
A.J.Temminck, Secretaris
(Gegoten door Gebr,Van Bergen)

Zaterdag 28 oktober 1949 om 15.00 uur werd de nieuwe klok gehoord over Winterswijk.
Tekst:
IN 1949 KWAM IK HIER TE HANGENE UMME DE KLOKKE VAN 1889 TE VERVANGENE.
DE EENIGE, DEE IN ’45 NEET WEER TERUGGE IS E-KOMMENE VAN DE DREE, DEE IN 1943 DEUR DEN VI-JAND WEG BUNT E-NOMMENE.

Tekst: B.Stegeman

BI-J DE INKOMSTE VAN ONZE NI-JE KLOKKE

Klokken in onz’ olden toren,
Zing i’j wèèr oew hoogste leed,
Nao d’ellende van den oorlog,
Den bi’jkans oew den dood an deed?

Jao, was ’t neet in dree-en-veertig,
Dat’s vijands klauw oew hadd’ umklemd?
Umme dree van oew wied weg te slöppene,
Tot den smeltdood veurbestemd?

Maor i’j bunt deen dans ontsprongene,
Twee tenminste ontkwammen èr lot,
In Tilburg hew-we ze wèèr-e-vonnene;
Bloos de jongste, dee was vot.

Van èèn hewwe nooit meer iets vernommene;
God mag weten, waor ze bleef;
Möggelek ligt ze knats vergruzeld
Onder ’t puun gunds van den dreef.

Maor noo is dan ’t leed e-lène;
Wenters Raod stilden oew verdreet,
Leet ne plaatsvervanger geeten
En no bu’j samen wèèr compleet.

Hartlek welkom, ni’je klokke,
Sloet oew bj’j oew zusters an,
Dee al völle heb belèvet;
’t Gescheednisbook steet vol er van.

Hef d’oldste neet nog mét-e-maket
’t Ende van den Spaansen tied,
Dee vrèè van Munster, den beslechtten
Tachtig jaor van bangen stried?

En hef èr ’t harte neet e-bövvet
In ’t ramphaor, doo ’t volk em kneep
Veur ’t dreetal, dat met Munsters Bisschop
Teglieke bu’j de strotte ons greep?

Of, arger nog rond achttienhonderd,
In den Freule van Dorthsen tied,
Doo Holland zuchtten, Holland Frans was
En achttien jaor zien vri’jheid kwiet?

O, gewis, ’t was vake ellende,
Dee’j met ons al heb e-deeld,
Maor, goddank, noa blijden jubel
Bunt de wonden wèèr e’heeld.

Vri’jheid hew-we terugge e’kreggene
Altied nog nao bangsten nood,
As pas nog, doo den Duutsen stevvel
Op ons drukten, zwaor as lood.

Olde klokken in den toren,
Zingt dan maor oew hoogsten leed,
Met oew jongste zuster samen,
Dee nog van gien rampspood weet.

Laot oew bli’jde klank en galmen
Ovver ’t karspel, wied en zied,
En blievet veur ons bloos heilsherauten
In langen, langen vrédestied.

B.Stegeman, 30 september 1949