Toen Winterswijk in 1878 een treinverbinding kreeg, zagen Herman Piek en zijn vrouw Berendina Riggelink hun kans schoon en openden een herberg. Het echtpaar kreeg vier kinderen, maar Herman Piek overleed al op 44-jarige leeftijd. Berendina hertrouwde in 1892 met Zeno Gerard Nijenhuis en samen kregen ze nog een zoon. In 1893 kregen ze een vergunning om sterke drank te verkopen, in beide voorkamers van hun huis. Een jaar later – de zaken gingen goed in het dorstige Winterswijk – liet men het echtpaar op de Houtlading een café met bovenverdieping bouwen. In 1911 bouwde Nijenhuis een slachterij naast het café.

Het ging de familie goed af en alle zonen vonden werk. In 1924 overleed Zeno Gerard Nijenhuis en Berendina, ook wel opoe Piek genoemd, was opnieuw weduwe. Samen met de jongste zoon, Harmen Jan zette ze de zaak voort. Hij trouwde in 1932 met Johanna Elisabeth ten Damme Een jaar later overleed opoe Piek en vlak daarna ook Harmen Jan. Johanna zette de zaak voort en het mythische begrip Johanna was geboren. Door de komst van een gemeentelijk slachthuis in 1928 kwam het slachten bij Nijenhuis tot een einde. Johanna besloot de ruimte te verbouwen tot repetitieruimte voor de Winterswijkse Orkest Vereniging, niet zo verwonderlijk daar maar liefst zeventien Ten Damme’s hierbij speelden, allen familieleden van Johanna. De repetitieruimte werd ook voor andere doeleinden gebruikt en zodoende ontstond Zaal Nijenhuis. Johanna hertrouwde met Gerrit Jan Bloemendaal en samen maakten ze in 1955 van een naastgelegen schuur een feestzaal. Een zus van Johanna, Gerda Bakker nam samen met haar man Paul vervolgens de zaak over. Dit tot 1975, toen Welmerink en Jonker de zaak voorzette, eerst gezamenlijk en later door Henk Welmerink alleen. Op 1 januari 1984 verkocht de dochter van Johanna, de eigenaresse van het complex, de zaak aan Hans Bulten.

Geschreven door Wim Ruesink, 2019

2020:
Zalencentrum Nijenhuis verkocht door H.Bulten aan WAM&VanDuren Bouwgroep.